מילים: מוריס רוזנפלד
שר: לואיס דנטו
מקליטה: חנה אנגלרד
היכל שלמה, ירושלים, חנוכה 1982
Yc 2137 אָ, איר קליינע ליכטעלעך,
איר דערציילט געשיכטעלעך,
מעשׂהלעך אָן אַ צאָל:
איר דערציילט פֿון בלוטיקייט
בריהשאַפֿט און מוטיקייט -
וווּנדער פֿון אַמאָל!
ווען איך זע אײַך שמינקלענדיק,
קומט אַ חלום פֿינקלענדיק,
רעדט אַן אַלטער טרוים:
ייִד, דו האָסט געקריגט אַ מאָל,
ייִד, דו האָסט געזיגט אַ מאָל, -
גאָט, דאָס גלייבט זיך קוים!..
אָ, איר קליינע ליכטעלעך!
אײַערע געשיכטעלעך
וועקן אויף מײַן פּײַן;
טיף אין האַרץ באַוועגט עס זיך
און מיט טרערן פֿרעגט עס זיך:
וואָס וועט איצטער זײַן?..
תרגום לעברית:
הוֹי, אַתֶּם, נֵרוֹת זְעִירִים,
לָכֶם הַרְבֵּה יֵשׁ סִפּוּרִים,
אַגָּדוֹת לְאֵין מִסְפָּר:
עַל גְּבוּרוֹת, אֵיךְ לְפָנִים
עַמִּי לָחַם קְרָבוֹת-דָמִים --
נִפְלָאוֹת מִכְבָר.
עֵת אֶרְאֶה אִשְׁכֶם בּוֹעֵר,
בָּא חֲלוֹם וּמִזְדַּהֵר,
חֶזְיוֹן קְדוּמִים יִלְאַט:
"יְהוּדִי, גָּבַרְתָּ אָז,
נִצְחוֹנוֹת קָצַרְתָּ אָז.
לֹא יֵאָמֵן כִּמְעַט!"
הוֹי, אַתֶּם, נֵרוֹת זְעִירִים!
עִם כָּל אוֹתָם הַסִּפּוּרִים
יְסוּרַי קָמִים.
בְּמַעֲמַקָּיו הוֹמֶה הַלֵּב,
שׁוֹאֵל בְּדֶמַע וּבִכְאֵב:
"מַה יֵּלְדוּ יָמִים?"
[עברית: שלמה צוקר]
